Terapia dzieci (3-13 lat)
Podobnie jak w przypadku psychoterapii osób dorosłych, kontakt ze specjalistą rozpoczyna się od wstępnych konsultacji trwających 50 minut. Na pierwsze spotkanie zapraszani są rodzice, którzy stanowią najważniejsze źródło informacji o dziecku. W trakcie pierwszego spotkania psychoterapeuta dziecięcy zbiera dane dotyczące obserwowanych u dziecka trudności natury psychologicznej, dotychczasowego rozwoju psychofizycznego oraz funkcjonowania dziecka w różnych środowiskach takich jak placówka edukacyjna, grupa rówieśnicza czy rodzina. Następnie odbywają się spotkania z dzieckiem. W zależności od potrzeb są to 2 lub 3 spotkania, podczas których specjalista bawi się, zadaje dziecku pytania, gra w gry psychoedukacyjne, a także dokonuje wstępnej obserwacji dziecka.
Na podstawie wywiadu z rodzicami oraz obserwacji dziecka jest podejmowana decyzja o kwalifikacji do psychoterapii indywidualnej. Sesje psychoterapeutyczne odbywają się raz w tygodniu, o stałej porze.
Podstawową metodą pracy psychoterapeutycznej z dziećmi jest ich naturalna aktywność, czyli zabawa. W Ośrodku Psychoterapii i Rozwoju „Wewnątrz Relacji” prowadzimy psychoterapię indywidualną dzieci respektując ich podmiotowość i autonomię. Oznacza to, że psychoterapeuci podążają za dzieckiem stosując niedyrektywne techniki pracy takie jak: zabawa figurkami w piaskownicy terapeutycznej, wprowadzanie pudełka terapeutycznego, towarzyszenie dziecku w różnych aktywnościach twórczości własnej, wspomaganie umiejętności narracyjnych w kontekście budowania opowieści o sobie i otaczającym świecie.
W proces psychoterapii indywidualnej włączani są rodzice, których wyposaża się w wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej oraz wspiera się ich w kompetencjach rodzicielskich.
W uzasadnionych przypadkach psychoterapeuta dziecięcy zaleca konsultację psychoterapeutyczną dla par/rodzin lub konsultację lekarza psychiatry dzieci i młodzieży.
Nasi specjaliści stale dbają o jakość pracy terapeutycznej korzystając z regularnej superwizji.
Specjalizujemy się w tematach takich jak:
- trudności wychowawcze
- niskie poczucie własnej wartości
- dziecięce smutki i lęki
- dziecięcy bunt i złość
- wsparcie dzieci w trudnych sytuacjach rodzinnych
- każdej sytuacji, która dotyczy dziecka i niepokoi rodzica
Dziecko ma prawo do poważnego traktowania jego spraw, do sprawiedliwego ich rozważania.
J.Korczak